Κουνούπια

Έχει λεπτό και μακρύ σώμα που καλύπτεται με λέπια και έχει μακριά, πολύ λεπτά πόδια, που του επιτρέπουν μόνο να στηρίζεται. Τα φτερά του είναι μεμβρανώδη. Χαρακτηριστικό του είναι μία επιμήκης προβοσκίδα που βγαίνει από τη στοματική του κοιλότητα.
Το αρσενικό κουνούπι έχει πιο τριχωτές κεραίες από του θηλυκού. Τα κουνούπια τρέφονται με νέκταρ ή γύρη που βρίσκουν στη φύση, όμως τα θηλυκά χρειάζονται και αίμα προκειμένου να μπορέσουν να κάνουν αβγά. Ένα κουνούπι μπορεί να ζήσει σε ιδανικές συνθήκες 5 με 6 μήνες.
Εφόσον το θηλυκό πραγματοποιήσει ένα γεύμα αίματος, τότε ωριμάζουν τα αβγά του τα οποία και τοποθετεί στην επιφάνεια του νερού, και στη συνέχεια εκκολάπτονται οι προνύμφες που τρέφονται με διάφορα οργανικά κατάλοιπα ή άλλα κουνούπια και μικρά έντομα. Οι προνύμφες είναι υδρόβιες και εφοδιασμένες με δύο αναπνευστικά συστήματα που τους επιτρέπουν να αναπνέουν τόσο κάτω από το νερό όσο και από πάνω.
Η ελαστικότητα που έχουν στο κάτω μέρος της κοιλιάς τους, τους δίνει τη δυνατότητα να μετακινούνται με ταχύτητα χτυπώντας το νερό.
Τα κουνούπια ερεθίζονται και προσελκύονται από την κίνηση, από τη σωματική θερμότητα, την υγρασία και το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέεται με την αναπνοή (το οποίο μπορούν να αναγνωρίσουν από απόσταση 17,5 μέτρων). Ωστόσο, το πόσο συχνά τσιμπούν ένα άτομο έχει να κάνει και με τα γονίδιά του. Κάποιοι άνθρωποι εκλύουν από το σώμα τους μυρωδιές που μπορεί να είναι ελκυστικές για τα κουνούπια, ενώ άλλων ανθρώπων μπορεί να είναι απωθητικές.

Το θηλυκό τρυπάει το δέρμα με 6 «καρφίτσες» που έχει στο στόμα του, βγάζει ένα αιμολυτικό και αντισταμινικό σάλιο και με την προβοσκίδα του ρουφά το αίμα, που καταλήγει στην κοιλιά του. Ανάλογα με την ποσότητα, αυτή μεγαλώνει, αφού έχει μεγάλη ελαστικότητα. Το τσίμπημα του κουνουπιού προκαλεί κοκκινίλα στο δέρμα, πρήξιμο και έντονη ενοχλητική φαγούρα. Παρά την άποψη που επικρατεί, ένα σκούρο δέρμα προσελκύει περισσότερο τα κουνούπια παρά ένα ανοιχτόχρωμο.